زلال ها

(بدان ای سالک راه خدا!) اگر چنانچه هواهای نفسانی بگذارد، انسان به حب فطرت، الهی است. فطرت الله است. همه به او توجه دارند، لکن این توجه به دنیا که توجه ثانوی است، و اعوجاجی است، جلوگیری می‌کند از آن مسائلی که باید باشد... در تمام فطرت‌ها، بی‌استثنا، عشق به کمال مطلق است عشق به خداست.(1)